Unutmayacağız... Bu sözü ne kadar da çok tekrarlıyoruz. Oysa çok değil birkaç yıl sonra her şey gibi o unutulmaz denen şey de unutuluyor. Zamanın akışına bırakılıyor. Bir tek anne-babalar, eşler, çocuklar hatırlıyor, acısını en derinde hissediyor. Bir tek onlar için o yangın devam ediyor. Ateş bir tek düştüğü yeri yakıyor. Bu söz bir kere de hatalı çıksın istiyorum, olmuyor, çıkmıyor. Bu sene 15 Kasım’da bir yazı aradı gözlerim. Ama kuru kuru bir haber değildi istediğim, bulamadım. Fark ettim ki bu konuyla ilgili sosyal medyada paylaşabileceğim yazılar ya daha önce kendi yazdıklarım, ya Şalom Gazetesi’nde çıkanlar, ya da geçen sene ben dahil dört kişiyle röportaj yapan Agos’un söyleşisiydi. Bu kadar. Aradan geçen 13 sene, 15 ve 20 Kasım saldırılarının vahşetini, korkunçluğunu, kayıplarını unutturmuş olmalı. Çok daha önemli görülen konular olmalı ki, El Kaide terör örgütünün İstanbul’un göbeğine gerçekleştirdiği bu saldırılar konuşulmadan, kurbanları anılmadan geçilebiliyor. Ya
Yorumlar
Adım Yahya Selçuk Uludağ Üniversitesi'de okuyorum.Filistin sorunu,Siyonizm düşüncesi,Filistindeki siyasi Hareketler, İsrail siyaseti, Arap-İsrail ilişkisi ve Türkiye-İsrail ilişkileri hakkında okumalar yapmaya çalışıyorum.Yeni Çıkardığını kitap; Türkiye - İsrail ilişkilerihakkında başat bir eser olduğuna inanıyorum. Kitabınızı okumak istiyorum ancak fiyatı 50 euro civarında. Takdir edersiniz ki bu meblağ bir öğrenci için fazla.Sizden ricam kitabı mümkünse hediye edebilir misiniz?