Bensiyon Pinto’nun ardından… / KAREL VALANSİ
Babamların arkadaşı olarak tanıdım onu. Sonra ada komşumuz oldu. 5. sınıfın yazıydı, ortaokul sınav sonuçları açıklanmış ve ben Notre Dame de Sion’u kazanmıştım. Ada evimize kocaman bir çiçek geldi Sevgili Eti ve Bensiyon Abi’den, beni kutlamak için. Zaman geçti, o her beni gördüğünde gülümseyen yüzüyle hatırımı sordu.
Büyüyüp cemaat işleri ile ilgilenmeye başladığımda ise o artık yerini daha gençlere bırakıyordu. Türk Yahudileri ile ilgili bir araştırma yapıyorum dedim, hemen evine çağırdı, konuştuk. O anlattı, ben dinledim tanık olamadığım bir dönemin arka sayfalarını. ‘Anlatmasam Olmazdı’ kitabını imzaladı benim için, başarılarımın devamını temenni ederek. Sonra sıra bana geldi. Kitabım çıktığında onu ziyaret ettim, imzalı bir kopyasıyla. Hasta olduğunu biliyordum. İyi ki çekinmemişim ve gitmişim evine o gün. Görebilmişim onu son kez. Pandemiden hemen önceydi. Beni duyabiliyor muydu emin değilim. Ama konuştum, her şey için teşekkür ettim ve o pamuk yanaklarından öptüm.
Türk Yahudi Toplumu ve Türkiye Cumhuriyeti çok önemli bir ferdini, nadide bir değerini kaybetti. Bizler onun açtığı kapılar sayesinde bugün bambaşka yerlerdeyiz. Eksikliğini hep hissediyoruz. Yerini ise ancak doldurmaya çalışabiliriz. Huzur içinde uyu Bensiyon Abi…
19 Ocak 2022 Şalom Gazetesi https://www.salom.com.tr/haber-120996-sovalyeye_veda.html
Yorumlar